Na maanden een geliefd iemand niet gezien te hebben moet je toch de neiging onderdrukken ze op te zoeken en een knuffel te geven – het coronavirus is immers nog steeds onder ons. Nieuw onderzoek laat zien we met behulp van hersenstimulatie mogelijk de controle over zulke emotionele acties kunnen verbeteren.
Intelligentie is een van de meest onderzochte aspecten van de menselijke cognitie. Het lijkt er echter op dat het IQ – het intelligentiequotiënt – geen goede maat voor intelligentie is. Sterker nog, de manier waarop IQ wordt bepaald en gebruikt werkt racisme in de hand, ook in de wetenschap.
Na weken van strikte maatregelen wordt door experts bepaald hoe we uit de lockdown kunnen komen zonder te veel risico voor onze samenleving. Simpelweg de manier waarop risico’s worden beschreven kan echter de keuze voor een strategie al bepalen.
Sinds enkele weken wordt ons gevraagd afstand te houden vanwege het coronavirus. Toch houdt niet iedereen zich hieraan. Er zijn zelfs “lockdown party’s”, waar groepen studenten achter gesloten deuren feesten. Waarom laten mensen zich in dergelijk gedrag meeslepen? En nog belangrijker: kunnen we ze stimuleren om hiermee te stoppen?
Als student, als burger, of als proefpersoon: op veel plekken wordt er een zekere gehoorzaamheid van je verwacht. Maar hoe gehoorzaam zijn we eigenlijk, en is dat wel altijd wenselijk?
In de neurowetenschap proberen we niet alleen te achterhalen hoe het brein werkt, maar ook wat er mis kan gaan en hoe we eventuele problemen kunnen verhelpen. Maar hoe ver mogen we hierin gaan?
We zijn allemaal wel ergens bang voor; zo heb ik zelf een bovengemiddelde afkeer voor motten. In principe is dit niet erg, zolang die angst je dagelijkse bezigheden maar niet beïnvloedt. Wil je er toch vanaf? Lees dan hier hoe je je angst kan afleren.
De relatie tussen gewelddadige videogames en agressie is al jaren, zo niet decennia, onderwerp van verhitte discussie. Wetenschappelijke onderzoeken laten echter vaak wisselende resultaten zien. Waarom zijn zij het oneens?
Als je wetenschappers vraagt waarom ze onderzoek doen komen ze vaak met de mooiste redenen: het genezen van een ziekte, het beëindigen van wereldhonger of onafhankelijkheid van fossiele brandstoffen creëren. Ik kwam erachter dat je ook met een relatief kleiner doel in de wetenschap kan zitten, en dat dat prima is.
In de wetenschap proberen we vaak niet alleen verbanden aan te tonen maar ook iets te zeggen over wat de oorzaak is en wat het gevolg (causaliteit). Meestal kunnen we echter alleen maar correlaties onderzoeken. Het is daarom belangrijk om je bewust te zijn van wat iets causaal maakt.