Misofonie: Wanneer kerstgekauw je helemaal gek maakt
Mensen met misofonie hebben normaal gehoor, maar gesmak kan ze tot het uiterste drijven. Deze emotionele uitbarsting zien we terug in het brein als abnormale aandacht voor trigger geluiden.
Cognitie
cognitief functioneren
Goede ideeën nodig? Durf te dagdromen
Als je stopt met focussen en dagdroomt wordt het zogenaamde default mode hersennetwerk actief, wat zorgt voor nieuwe of creatieve ideeën.
Nostalgie, de vuurtoren van ons geheugen
Nostalgie is een opzettelijke en bitterzoete emotie die ons met onszelf en anderen verbindt. Het herinnert ons aan de betere momenten van ons leven en de onomkeerbaarheid van tijd.
Wat is PET-scan en wat meet het?
Zoals een vuurvliegje licht geeft als het lucht inademt, kunnen onze breinen dankzij PET-scans oplichten als ze actief zijn.
Hoe meten we hersenactiviteit met een MRI-scanner?
In het Donders Instituut gebruiken we functionele MRI om hersenactiviteit in kaart te brengen. Dit doen we door de toename in zuurstofrijk bloed te meten die gepaard gaat met neuronale activiteit.
Sommige dingen mag je wél vergeten
Kun je je een leven voorstellen waarin je niet kunt vergeten? De waarheid is dat het wissen van verouderde of betekenisloze herinneringen net zo belangrijk is als het creëren van nieuwe: beide processen dragen bij aan het vermogen om te leren en te generaliseren.
Waarom wil je schattige dingen het liefst fijnknijpen?
Wil je een kleine, pluizige kitten ook zo graag fijnknijpen? Nou, je bent niet de enige.
Leven op de automatische piloot: hoe onbewuste neigingen onze acties kunnen helpen (en schaden)
Menselijke handelingen worden makkelijk beïnvloed door onbewuste neigingen. Dit kan helpen makkelijke taken uit te voeren, maar het kan je ook afleiden.
Je brein tijdens veranderingen
Veranderingen zijn stressvol en kunnen soms moeilijk te accepteren zijn, maar onze breinen kunnen de uitdaging goed aan.
Virtuele gezichten spreken ons minder aan dan echte gezichten, volgens het brein
Gebeurt er in onze hersenen hetzelfde wanneer we naar echte en virtuele gezichten kijken? Het lijkt erop van niet. Als virtuele gezichten anders zijn, moeten we ze dan wel gebruiken in psychologisch en neurowetenschappelijk onderzoek?