Liefde kent vele vormen en gedaanten. Het kan bergen verzetten, onbeantwoord blijven of een leven lang duren. Het heeft de kracht om ons de gelukkigste persoon ter wereld te laten voelen, maar ook de verdrietigste. Misschien wel de krachtigste emotie van allemaal, liefde kan grotendeels worden verklaard door wat er in onze hersenen gebeurt. Maar kan het echt worden gereduceerd tot puur biochemische signalen?
Terwijl je cadeaus koopt voor de feestdagen, leidt een verborgen kracht je naar bepaalde winkels en producten. Zonder dat je het weet, is de verpakking op maat gemaakt om jouw aandacht te trekken. Dit is neuromarketing: gebruik maken van de reacties van de hersenen op advertenties en producten.
De meest waardevolle bron die een samenleving kan importeren en, ondersteunen, is niet olie, goud of diamanten, maar het brein van een jonge wetenschapper. Beleidsmakers die dat vergeten, zouden de fabel van de kip met de gouden eieren opnieuw moeten lezen: als je de kip slacht, krijg je geen gouden eieren meer.
Het internet staat bomvol content die erop gericht is jouw aandacht te trekken, want aandacht is het nieuwe goud. Het is je misschien wel eens opgevallen dat posts die negatieve reacties oproepen vaak veel interactie genereren op sociale media. Ik probeer erachter te komen hoe dat komt.
Wat zijn de mogelijkheden en risico’s van digitalisering voor onze hersenen? Om deze vraag te beantwoorden, verkende het symposium The Future of the Mind, dat plaatsvond bij het Donders Instituut, de kruising van gedrags- en neurowetenschappen, kunstmatige intelligentie, ethiek, economie, filosofie en recht.
Het boek ‘Omringd door idioten’ verklaart gedrag door mensen in vier met kleur gecodeerde categorieën te verdelen – een methode waarvoor enige onderbouwing ontbreekt. Je wordt niet omringd door idioten. En laten we ervoor zorgen dat je er zelf niet één wordt.
Op het eerste gezicht lijken we allemaal te begrijpen wat tijd is. De stroming van tijd voelt natuurlijk en we lijken erin te zwemmen. Maar wanneer je kijkt naar wat de moderne natuurkunde heeft ontrafeld over tijd, is het net alsof je een sneeuwvlok vasthoudt: geleidelijk, terwijl je het bestudeert, smelt het tussen je vingers en verdwijnt het.
Vrijgezellen die elkaar niet kennen matchen op basis van wetenschappelijk onderzoek. We nemen dit stokpaardje van Married at First Sight onder de loep.
Ondanks het veelvuldig gebruik van de term bestaat er veel onduidelijkheid over wat een burn-out is, waar het vandaan komt, en wat we ertegen kunnen doen. Onderzoekers vragen zich af of we deze benaming niet beter in de ban kunnen doen.
Het debat over dierenonderzoek richt zich voornamelijk op de noodzaak ervan, en gaat daarbij vaak voorbij aan de psychologische uitdaging waarmee onderzoekers en labmedewerkers te maken hebben.