De toekomst van hersenonderzoek: Niet-invasieve hersenstimulatie

Niet-invasieve hersenstimulatietechnieken kunnen worden ingedeeld in elektrische, magnetische en sonografische methoden. Laten we een kijkje nemen naar de meest voorkomende technieken en hun veelbelovende toekomst.

This post is also available in Engels.

Stel je een toekomst voor waarin aandoeningen zoals depressie, de ziekte van Parkinson of een door beroerte veroorzaakte beperking kunnen worden behandeld door middel van niet-invasieve hersenstimulatie. In het afgelopen decennium hebben onderzoekers zich gericht op de werking van methoden zoals Transcraniële Magnetische Stimulatie (TMS), Transcraniële Directe Stroom Stimulatie (tDCS) en Transcraniële Ultrasone Stimulatie (TUS). Deze niet-invasieve hersenstimulatietechnieken kunnen worden ingedeeld in elektrische, magnetische of sonografische methoden. Benieuwd naar hoe ze werken? Bekijk dan deze eerdere blogpost.

Dankzij recente ontwikkelingen in deze methoden kunnen we specifieke hersengebieden nog nauwkeurig stimuleren. Daarmee maken we de weg naar de toekomst vrij. Laten we eens kijken naar de meest gebruikte technieken en wat er in het verschiet ligt.

Hersenactiviteit moduleren met akoestische stimulatie

Transcraniële Ultrasone Stimulatie (TUS) is een innovatieve techniek die met behulp van geluidsgolven de hersenen op een niet-invasieve manier stimuleert. Een nieuwe methode genaamd theta-burst TUS kan door de ritmische toediening van ultrasoon geluid de activiteit van de motorische cortex – het gebied dat verantwoordelijk is voor beweging – tot 30 minuten verhogen met slechts 80 seconden behandeling. De toename van de hersenactiviteit zorgt ervoor dat de hersenen zich beter kunnen aanpassen, bijvoorbeeld door belangrijke verbindingen te versterken. Het effect dat deze methode heeft op de plasticiteit van de hersenen, biedt nieuwe mogelijkheden voor de behandeling van aandoeningen zoals een depressie en de ziekte van Parkinson.  In een recent onderzoek werd uitgezocht hoe theta-burst TUS werkt. Door vrijwilligers verschillende medicijnen te geven ontdekten onderzoekers dat stimulatie specifieke hersenkanalen en -systemen beïnvloedt, waaronder natrium- en calciumkanalen, evenals het GABA-systeem, dat helpt bij het reguleren van hersenactiviteit. Deze ontdekkingen brengen ons dichter bij het effectief gebruik van TUS om de hersengezondheid te verbeteren en hersenziektes te behandelen.

Magnetische impulsen kunnen helpen bij moeilijk te behandelen depressie

Bij Transcraniële Magnetische Stimulatie (TMS) worden milde magnetische pulsen naar gebieden in je hersenen gestuurd om de activiteit te verhogen of verlagen. TMS is effectief bij de behandeling van depressie wanneer andere behandelingen zoals medicatie falen. Een veelbelovende ontwikkeling in TMS-technologie is versnelde TMS, waarmee in een kortere tijd een hoger aantal pulsen kan worden toegediend, zodat behandelingen korter zijn. Met versnelde TMS kunnen depressieve symptomen sneller worden verlicht dan met reguliere TMS. Er is echter meer onderzoek nodig voordat versnelde TMS een eerstelijnsbehandeling voor depressie (en mogelijk andere aandoeningen) kan worden, aangezien er nog geen gouden standaard is voor de frequentie, duur en dosis van stimulatie.

Elektrische hersenstimulatie thuis: de toekomst van klinische behandeling?

De laatste niet-invasieve hersenstimulatie techniek die we bespreken is Transcraniële Directe Stroom Stimulatie (tDCS). Deze techniek is vergelijkbaar met TMS, maar in plaats van magnetische stimulatie worden de hersenen gestimuleerd met behulp van elektrische signalen. Deze methode kan potentieel fibromyalgie, depressie, verslaving en andere diagnoses behandelen. De tDCS-apparaten zijn in de laatste jaren zo ver ontwikkeld dat ze nu getest worden als thuisbehandeling. De eerste onderzoeken laten echter zien dat thuisstimulatie moeilijkheden met zich meebrengt. Er is dus nog meer ontwikkeling en onderzoek nodig. Desondanks is dit een spannende nieuwe richting voor zowel artsen als wetenschappers om hersenstimulatiebehandelingen toegankelijker te maken en langere behandelperioden zonder frequente kliniekbezoeken mogelijk te maken.

De besproken hersenstimulatie technieken hebben twee dingen gemeen: ze geven hoop voor de behandeling van complexe aandoeningen en moeten beter onderzocht worden voordat ze hun waarde in de klinische praktijk kunnen bewijzen. Door de mechanismen van de verschillende technieken te begrijpen, ontdekken onderzoekers nieuwe behandelingen die onze benadering van neurologische en psychiatrische aandoeningen kunnen vergemakkelijken. Hiermee ziet de toekomst van de hersengezondheid er steeds rooskleuriger uit.

Credits

Authors: Vivek Sharma and Helena Olraun

Translation: Maartje Koot

Editor translation: Eline de Boer

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *