Steeds meer mensen kiezen ervoor om geen vlees of dierlijke producten te eten: vegetariërs dus. Een van het meest gehoorde argument tegen vegetariër zijn is dat je hierdoor verschillende voedingsstoffen zou missen. Maar klopt dit ook?
[Foto door liz west from Boxborough [CC BY 2.0], via Wikimedia Commons.]
Ten eerste moet je onderscheid maken tussen verschillende soorten vegetariërs, want de ene vegetariër is de ander niet. Zo zijn er mensen die af en toe nee zeggen tegen vlees: de flexitariërs. De zogenaamde lacto-ovo-vegetariër eet geen vlees, maar wel eieren en zuivelproducten. Dan hebben we nog de lacto-vegetariariër, die alleen zuivel als dierlijk product toestaat. De veganist is het strengst in de leer en eet geen enkel dierlijk product.
Vervangbare voedingsstoffen
Door een uitgebalanceerd en bewust voedingspatroon kun je als vegetariër bijna alles wel vervangen. Met name ijzer, calcium, eiwitten, en omega 3-vetzuren zijn voedingsstoffen die je als vegetariër mogelijk te weinig binnen krijgt. Gelukkig zijn deze allemaal goed te vervangen door niet-dierlijke producten. Zo is ijzer in voldoende mate aanwezig in bijvoorbeeld bonen, cashewnoten, havermout, rozijnen, kool en spinazie. Calcium krijg je binnen door broccoli, Chinese kool, spinazie, abrikozen of dadels te eten. Hennepzaad, chiazaden en boekweit zijn rijk aan eiwitten. Walnoten, pompoenpitten, kiwi’s, algen en lijnzaad zijn een bron van omega 3-vetzuren.
Vitamine B12
In tegenstelling tot bovenstaande voedingsstoffen zijn er ook voedingsstoffen die alleen in dierlijke producten voorkomen. Een voorbeeld hiervan is vitamine B12, ook wel cobalamine genoemd. Deze stof is belangrijk voor je afweersysteem, celstofwisseling en de aanmaak van rode bloedlichamen, belangrijk voor het zuurstoftransport in het lichaam. Daarnaast vormt het een essentiële vitamine voor de ontwikkeling en het goed functioneren van je brein en je zenuwcellen.
Hersenschade
Een tekort aan vitamine B12 kan dan ook grote neurologische, cognitieve en psychologische gevolgen hebben. Het speelt namelijk een belangrijke rol bij het aanmaken van myeline, een vetachtige stof die als een beschermende laag rondom de zenuwbanen zit, waardoor signalen snel van cel tot cel kunnen worden overgedragen. Door een tekort aan vitamine B12 wordt deze laag aangetast, waardoor zenuwsignalen niet meer goed worden overgedragen. Dit kan leiden tot vermoeidheid, maar ook tot hallucinaties, geheugenverlies, taalstoornissen of zelfs een depressie. De hersenschade kan onomkeerbaar zijn, wat te zien is als witte vlekken op een hersenscan.
Gelukkig ontstaan deze symptomen pas als je over een langere periode te weinig vitamine B12 binnenkrijgt. Lacto- en lacto-ovo-vegetariërs kunnen het tekort tegengaan door dagelijks zuivel en eieren te eten. Als veganist kun je alleen voldoende binnenkrijgen door het innemen van B12-supplementen. Ook als vleeseter ben je trouwens niet verzekerd van voldoende opname van vitamine B12. Spijsverterings- of stofwisselingsproblemen kunnen er namelijk voor zorgen dat je van deze onmisbare stof te weinig opneemt.
Sympathiek dat u een tekst wijdt aan vegetarisme / veganisme. Het valt namelijk niet te verwachten dat u hier voor eigen parochie schrijft. Mensen die hun hand niet omdraaien voor het (laten) afmaken van proefdieren, hebben weinig reden om dierlijke producten af te wijzen, zoals vlees en zuivel. Dat is immers primair een morele keuze.
–
Ik ga ervan uit dat Mahur in een vervolgtekst de andere kant van de medaille zal laten zien, dwz. de schadelijkheid van de vlees- en zuivelconsumptie. Zo staat, kort gezegd, melk bekend als ‘het witte gevaar’ en vlees als ‘het rode gevaar’.
–
NB. Pythagoras was vegetariër.
Een nuttige samenvatting Mahur. Leuk geschreven ook.
–
Barend, wat hebben parochies en Pythagoras hier in vredesnaam mee te maken? Laten wij nooit samen iets gaan eten. Dat lijkt me namelijk tamelijk vermoeiend. (Ook al zouden we beide zonder vlees bestellen)