De psychologische paradox van geluk

De rol van geluk in het behalen van onze succes wordt vaak onderschat. Het resultaat: we zijn gemotiveerd hard te werken en presteren daardoor beter. Heeft de onderschatting van geluk ook een keerzijde?

This post is also available in Engels.

“10% geluk, 20% vaardigheid, 15% geconcentreerde wilskracht, 5% plezier, 50% pijn, en 100% reden om de naam te onthouden” – Fort Minor (vertaling door de redactie1). De kern van deze zin uit een bekend lied ligt in de eerste twee woorden. Om onze doelen te bereiken, moeten we inspanning leveren, vaardigheden op de juiste manier toepassen en – tromgeroffel – geluk hebben. Mensen onderschatten vaak de invloed van geluk op hun leven. Aan de ene kant zorgt dit ervoor dat we harder gaan werken, waardoor we onze doelen kunnen bereiken. Aan de andere kant heeft dit ook negatieve gevolgen: hoe we kijken naar de wereld en minder bevoorrechte mensen. Er schuilt overduidelijk een paradox in hoe we ons verhouden tot het lot in ons leven.

De bijdrage van geluk neemt toe in situaties waarin de concurrentie hoog is en succesvolle resultaten beperkt zijn, zoals in de top van het bedrijfsleven en de politiek. Mensen die dit soort functies vervullen  moeten buitengewoon hard werken en de benodigde kwaliteiten bezitten om te gedijen in competitieve omgevingen. Echter, net als de meesten van ons, onderschatten zij in welke mate geluk een rol heeft gespeeld in hun succes. Ze zien hun succes als een gerechtvaardigde beloning voor hard werken. Wat ze niet zien, zijn de ervaringen van al die anderen die ook getalenteerd zijn en hard werken, maar minder geluk hebben gehad. Succesvolle mensen hebben mogelijk baat bij het idee dat je succes zelf in de hand hebt. De overtuiging dat je controle hebt over de uitkomsten van je acties stimuleert je om meer inspanning te leveren en doorzettingsvermogen te tonen. Dit noemen we een interne locus of control. Met een interne locus of control geloof je dat gebeurtenissen en uitkomsten in je leven voornamelijk het resultaat zijn van je eigen acties. Iemand met een externe locus of control schrijft uitkomsten juist toe aan externe omstandigheden en geluk. Mensen met een interne Locus of Control hebben een voorsprong als het gaat om academische of professionele prestaties. Het lijkt dus best nuttig te zijn om de rol van geluk in je leven te bagatelliseren.

Helaas zijn er ook nadelen. Die hooggeplaatste zakenmensen en politici zullen mensen die minder succesvol zijn waarschijnlijk beschouwen als minder getalenteerd of hardwerkend. Daardoor zijn ze minder geneigd om iets terug te geven aan een samenleving die juist heeft bijgedragen aan hun succes. Zo ondersteunen mensen met een hogere maatschappelijke status  minder vaak economisch beleid dat leidt tot welvaartsverdeling, zoals belastingbeleid. Die mensen zijn echter juist wel de mensen die invloed hebben op het maken van de regels.

Mensen die de rol van geluk in hun leven erkennen worden sympathieker gevonden door hun omgeving. Bovendien stelt het hen in staat om dankbaar te zijn, wat voordelen heeft voor het mentale welzijn. We onderschatten allemaal de rol van geluk in onze successen en hopen allemaal dat ons succes toe te schrijven is aan onze eigen talenten en doorzettingsvermogen. Maar dat gaat in werkelijkheid voor niemand op. Door de klavertjesvier in ons leven te erkennen, worden we dankbaarder en geven we meer terug aan de maatschappij.

Credits

Auteur: Lucas Geelen

Buddy: Judith Scholing

Redactie: Helena Olraun

Vertaling:  Maartje Koot

Redactie vertaling: Eline de Boer

Beeld van Dustin Humes via Unsplash

+ posts

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *