This post is also available in Engels.
Alles om ons heen is continu aan het veranderen. Je omgeving verandert, als je naar een andere plek beweegt. Je favoriete kroeg verandert haar menu om te voldoen aan de nieuwe trends (misschien toch maar eens dat vegan broodje proberen). Zo nu en dan moet je je wachtwoorden opvragen want, hoe goed je je best ook doet, ze allemaal onthouden lukt niet. Wat het ook is, verandering is altijd een uitdaging waaraan je je moet aanpassen, maar ons brein stelt ons in staat om dat te doen.
Waarom is verandering zo uitdagend?
Verandering dwingt ons onze ideeën over de wereld aan te passen om nieuwe stukjes informatie erin te verwerken. Dit tast ons gevoel van veiligheid aan; we worden gespannen en alert. Dan schakelen we over naar een instinctieve modus: de vecht-of-vluchtreactie (fight-or-flight response). Daardoor worden onze interacties met anderen moeilijker en worden onze dagelijkse routines en biologische ritmes (zoals slaap- en eetgewoontes) verstoord. Een Amerikaans onderzoeksteam stelt bijvoorbeeld voor dat emigratie kan leiden tot veranderingen in onze darmen en de bacteriën die daarin wonen.
Onze reactie op verandering vindt zijn oorsprong in de evolutie van de mens
Evolutie-wetenschappers stellen dat we onze reactie op veranderingen geërfd hebben van onze voorouders. Om te overleven, was het voor onze voorouders zo belangrijk dat ze sociale signalen en hun omgeving goed begrepen, dat elke kleine verandering mogelijk dodelijk kon zijn. Hoewel we ons nu niet zulke zorgen hoeven te maken om te overleven, blijven we grotendeels afhankelijk van de context van onze omgeving.
Hoewel verandering uitdagend is, is ons brein ingericht om hiermee om te gaan.
Onze hersenen verwerken veranderingen door constant informatie te updaten en op te slaan in ons zogenoemde werkgeheugen. Hier worden nieuwe stukjes informatie verwerkt en geïntegreerd met bestaande kennis uit ons langetermijngeheugen. Dit proces vergt veel heen-en-terug communicatie tussen dit kortetermijngeheugen en het langetermijngeheugen. Dit vindt plaats via de verbindingen tussen hersencellen, de synapsen. Als een verandering plaatsvindt, moet onze bestaande kennis geüpdatet worden; nieuwe synapsen ontstaan en soms worden oude vervangen. De eigenschap om nieuwe verbindingen te maken betekent dat onze hersenen ongelofelijk plastisch zijn: ze veranderen zodra onze omgeving verandert.
Hoe reageren we op verandering en hoe gaan we ermee om, met behulp van onze plastische breinen?
Blijkbaar zijn er vier fases van veranderingsmanagement. Eerst is er een initiële fase van ontkenning, die leidt tot een fase van woede en wrok. Die fase geeft ons interne stress die we moeten overwinnen. Het is dus nodig om naar een verkennende fase te gaan, waarin we herkennen welke voordelen er kleven aan de nieuwe informatie of situatie. En uiteindelijk bereiken we de laatste fase: acceptatie. Het omarmen van verandering is de enige manier om nieuwe informatie volledig te verwerken en ermee om te gaan.
Auteur: Martina Arenella
Buddy: Kim Beneyton
Redactie: Rebecca Calcott
Vertaling: Wessel Hieselaar
Redactie vertaling: Jill Naaijen
Foto credit geralt van Pixabay