This post is also available in Engels.
Het woord ‘multitasken’ wordt alom gebruikt om situaties te omschrijven waar we twee of meer activiteiten combineren en de gangbare definitie (‘meer dan één ding tegelijk doen’) is kort en simpel. Toch zijn sommige wetenschappers van mening dat we deze term niet altijd goed gebruiken en dat we het woord vaak gebruiken in situaties waar multitasken helemaal niet aan de orde is.
Multitasken in het dagelijks leven
Laten we eerst wat voorbeelden bekijken. We kunnen allemaal wel activiteiten bedenken die we soms tegelijkertijd doen. Ik kan bijvoorbeeld prima fietsen terwijl ik een liedje neurie dat al de hele dag in mijn hoofd zit. Als er een zangfietspad op mijn route lag, zou ik zelfs hardop zingen en alsnog met het grootste gemak (en zonder schaamte) mijn weg naar huis vinden.
Als het aankomt op complexere taken, is het echter een ander verhaal. Het is je vast een keer overkomen dat iemand tegen je begint te praten terwijl je net druk bezig was met iets anders, zoals het kijken van een tv-programma of het lezen van de krant. De kans is groot dat je niet alles hoorde wat die persoon je vertelde, of dat je niet alles meekreeg wat de presentator of het nieuwsartikel te zeggen hadden.
Zijn we echt aan het multitasken?
Zijn de twee situaties hierboven daadwerkelijk voorbeelden van multitasken? In het eerste voorbeeld doe ik inderdaad twee dingen tegelijkertijd. Dit kan ik, omdat ik niet hoef na te denken over hoe ik moet fietsen; dat gaat op de automatische piloot. Daarnaast zijn er andere gebieden van mijn hersenen actief als ik zing dan als ik fiets en zijn er weinig overlappende actieve hersengebieden. Mijn geneurie leidt me misschien wel een beetje af van het aankomende verkeer, omdat we vaak taken slechter uitvoeren als wij er twee tegelijkertijd doen. Dankzij mijn uitgebreide ervaring in fietsen terwijl ik zachtjes zing, kan ik echter prima multitasken en mijn muzikale weg vervolgen.
Als je luistert naar iemand anders terwijl je een nieuwsartikel leest, heb je voor allebei de bezigheden onder andere de taalgebieden van je hersenen nodig. Bovendien zijn deze taken lastiger en hebben ze meer hersenkracht nodig. Het gevolg is dat de twee activiteiten strijden om je aandacht, en je hersenen kunnen dat niet aan. Je brein moet heen en weer schakelen tussen de twee dingen, omdat het maar op één ding tegelijkertijd kan focussen (bekijk deze video om te zien dat we echt maar op één ding kunnen letten). Elke keer dat je brein schakelt, verlies je wat tijd. Het brein moet namelijk het ene proces stoppen om het andere te beginnen. Dus in plaats van twee dingen tegelijkertijd doen, richten we onze aandacht eigenlijk steeds eerst op het ene, en dan weer op het andere proces. We zijn dus niet echt aan het multitasken.
Multiswitchen, switchtasking, of …?
Dit roept bij mij de vraag op of we een ander woord moeten gebruiken als we meerdere dingen tegelijk doen, aangezien we niet echt aan het multitasken zijn. Dit zou dan vooral misverstanden en misvattingen over multitasken uit de wereld helpen. De meeste mensen denken dat multitasken ons efficiënter maakt en ons tijd scheelt. Maar, als we onze aandacht vaak verleggen, zijn we juist langzamer en maken we sneller fouten. Om die reden zijn alternatieve termen voorgesteld, zoals multiswitchen en switchtasken. Wat vind jij van deze suggesties? Of heb je een beter idee? Laat het ons weten in de reacties!
Oorspronkelijke taal: Engels
Auteur: Eva Klimars
Buddy: Julija Vaitonyte
Editor: Marisha Manahova
Vertaler: Wessel Hieselaar
Editor Vertaling: Jill Naaijen
