This post is also available in Engels.
In een recente blog hebben we het gehad over het dilemma waar veel jonge wetenschappers tegen aan lopen: moet ik doorwerken zonder betaald te krijgen? Het merendeel van de PhD studenten in Nederland rondt hun doctoraat niet op tijd af en vervolgens werken veel van hen onbetaald door.
Om erachter te komen hoe dit PhD kandidaten beïnvloedt, hebben we acht mensen geïnterviewd die recent hun doctoraat van het Donders Instituut hebben ontvangen (of hem binnenkort zullen ontvangen). We vroegen hen hoe het was om hun PhD af te ronden en of ze enige druk voelden zodra hun contract afliep. Als ze inderdaad druk voelden, vroegen we wat zij dachten dat de oorzaak was, of ze een oplossing gevonden hadden en wat ze andere PhD kandidaten zouden aanraden.
Iedereen moest langer werken
Alle 8 geïnterviewden gaven aan dat ze door moesten werken nadat hun contract was afgelopen, wat inhield dat ze een poos geen loon kregen. Degene die het snelst klaar was, had nog drie maanden full-time doorgewerkt. Het langste overwerk was gedaan door iemand die 2,5 jaar lang een dag per week aan de PhD had doorgewerkt. Deze tijden zijn zelfs exclusief de tijd die het kost om het scriptieboekje, de verdediging, etc, voor te bereiden, daarvoor was dus nog meer tijd nodig.
Gek genoeg had een deel van de mensen er geen problemen mee om door te werken zonder contract. Ze waren er relatief rustig onder en zagen het niet als een groot probleem. Anderen voelden zich overweldigd en gedemotiveerd doordat ze na het aflopen van hun contract nog moesten werken.
Duidelijkheid en realistisch plannen vermindert stress
De helft van de geïnterviewden zei dat het afronden van hun PhD een negatieve ervaring was. De andere helft voelde zich ‘oké’ tijdens het hele proces, ondanks de druk die ze voelden.
Wat onderscheidt de mensen die een negatieve ervaring hadden van degenen die een neutrale ervaring beleefden? Het grootste verschil was of mensen een duidelijk en realistisch plan hadden om het overgebleven werk aan te pakken.
Aan de ene kant vonden de mensen die zich overweldigd, gestrest en/of gedemotiveerd voelden (mensen met een negatieve ervaring), dat ze geen duidelijkheid over het overgebleven werk hadden. Ze hadden een vaag en aspecifiek beeld van wat ze nog moesten doen, wat het lastig maakte om efficiënt te werken en gemotiveerd te blijven.
Aan de andere kant vonden zij die het wel oké vonden (mensen met een neutrale ervaring), dat ze een duidelijk en realistisch beeld hadden hoe ze hun PhD af gingen ronden. Ze hadden de touwtjes in handen en wisten hoe ze de situatie moesten benaderen.
Andere factoren die een rol speelden waren hoeveel werk er nog gedaan moest worden en hoeveel tijdsdruk ervaren werd. Het is ook waarschijnlijk dat persoonlijkheid van invloed is.
Ook nog ergens anders werken?
Veel jonge wetenschappers beginnen aan een nieuwe baan als hun PhD contract afloopt. Ze proberen dan hun doctoraat in hun vrije tijd te behalen. Logisch, want we hebben allemaal een inkomen nodig.
Desalniettemin raadden veel van onze geïnterviewden dit niet aan. Dat waren vooral de mensen die het zelf gedaan hadden. Ze zeiden dat het lastig was om te wisselen tussen hun nieuwe baan en hun scriptie. Het maakte hen veel minder productief dan als ze een paar maanden hadden genomen om zich volledig op hun PhD te focussen. Helaas kan het financieel onhaalbaar zijn om deze tijd hiervoor te nemen.
Begeleiders zijn (meestal) niet de slechterik
Een algemene zorg is dat begeleiders hun PhD kandidaten te veel onder druk zetten en om te veel werk vragen. Hoewel dit zeker in sommige gevallen zo kan zijn, ervaarden de meerderheid van onze geïnterviewden dit zo niet.
Bijna iedereen zei dat hun begeleiders begripvol, ondersteunend en behulpzaam waren. Het was vooral nuttig wanneer de begeleider kon bijdragen om het plan duidelijker en specifieker te maken.
Dus, wat beïnvloedt nu iemands PhD ervaring?
Deze interviews laten zien dat sommige mensen meer moeite hebben met het afronden van een PhD dan anderen. Hoeveel werk er nog gedaan moet worden, hoeveel tijdsdruk er is en of ze een realistisch en duidelijk plan hebben, zijn allemaal factoren die beïnvloeden hoe iemand zich voelt. Blijkbaar is het geen goed idee om een nieuwe baan te nemen als je je PhD nog moet afronden, maar of je het je kan veroorloven om dat te doen, is een ander verhaal. Het is ook goed om te onthouden dat begeleiders over het algemeen behulpzaam zijn en ze hun PhD kandidaat juist proberen te helpen met die laatste loodjes.
Credits
Originele taal: Engels
Auteur: Marisha Manahova
Buddy: Jeroen Uleman
Editor: Christienne Gonzales Damatac
Vertaler: Wessel Hieselaar
Editor Vertaling: Floortje Bouwkamp
Foto door Matthew T Rader via Pexels
