This post is also available in Engels.
Wetenschap is het er nog niet over eens of mobiele telefoonstraling veilig is voor je gezondheid. Als je je hier zorgen over maakt; dit is hoe je de blootstelling aan dit type straling wanneer je je telefoon gebruikt kan verminderen.
Je hebt vast wel gehoord dat straling van je mobiele telefoon kan leiden tot gezondheidsproblemen, mogelijk met betrekking tot de mannelijke vruchtbaarheid. Maar het is geen onderwerp dat vaak besproken wordt en niet veel mensen schijnen zich er druk om te maken. Het is namelijk heel normaal om je telefoon in je broekzak te dragen.
Is straling van mobiele telefoons een probleem?
“Misschien,” aldus de wetenschap. Er zijn organisaties, zoals de Federal Communications Commission (FCC) in de Verenigde staten, die verantwoordelijk zijn voor het bepalen van veilige levels van telefoonstraling. De FCC heeft de huidige veilige levels van straling vastgesteld in 1996. In 2013 is er een her-evaluatie geweest gebaseerd op de hoeveelheid nieuw beschikbaar bewijs en men concludeerde dat de oude standaarden nog steeds gelden.
Wetenschappers zijn het er echter niet over eens wat een “veilige” hoeveelheid blootstelling aan straling is. Sommige onderzoeken vinden helemaal geen negatieve effecten van telefoonstraling en andere vinden die wel. In 2009 concludeerde een wetenschappelijke review dat de maximaal acceptabele blootstelling voor telefoons verlaagd moet worden. Een groot aantal onderzoeken, samengevat in deze review, laten zien dat telefoonstraling samengaat met oxidatieve stress, DNA-schade, mannelijke onvruchtbaarheid en mogelijk kanker (al bestaat over deze laatste veel controverse). Op het moment zijn wetenschappers dus niet zeker of telefoonstraling slecht is voor je gezondheid, en de discussie is nog gaande.
Wat te doen?
Na zulke gemengde resultaten te hebben gezien wil je misschien je blootstelling aan straling verminderen. Mocht je geïnteresseerd zijn; hier zijn simpele manieren om je blootstelling aan straling te verminderen.
Dr. Devra Lee Davis geeft een aantal simpele stappen om schade door telefoonstraling te verminderen.
Hoe dichter je bij je telefoon bent, hoe meer straling er plaatsvindt, dus je moet proberen meer afstand van je telefoon te nemen. Je kunt hier bijvoorbeeld de telefoonspeaker of een koptelefoon met microfoon voor gebruiken wanneer je belt.
Als je in een gebied bent met verminderde ontvangst stuurt je telefoon meer microgolven uit. Op zulke momenten zou je je telefoon dus verder van je lichaam kunnen houden.
Ook als je je mobiele telefoon niet actief gebruikt stuurt het nog altijd microgolven. Je kan er dan daarom voor kiezen om je telefoon dan niet in je zak te houden. Terwijl je reist kun je hem in je tas, koffer of rugzak bewaren. Wanneer je op het werk aan je bureau zit of thuis op de bank kun je je telefoon buiten armbereik houden door hem bijvoorbeeld op een plank te leggen. (Een bijkomend voordeel hiervan is dat je niet gedachteloos met je telefoon gaat spelen omdat-ie nou eenmaal naast je ligt.)
En als je je telefoon als wekker gebruikt en hem op je nachtkastje legt tijdens het slapen kun je hem op vliegtuigmodus zetten. Dit verzekert je ervan dat je gedurende de nacht niet aan straling wordt blootgesteld. Het kan echter de moeite waard zijn om een losse wekker te kopen. Je telefoon naast je bed hebben liggen brengt je in de verleiding om de vliegtuigmodus uit te schalen en e-mails, berichtjes en sociale media te controleren, wat gerelateerd is aan verminderde productiviteit en verhoogde stress.
Misschien is het dus goed om onze mobiele telefoon gematigder te gebruiken. We kunnen dan nog steeds genieten van het gemak en de voordelen maar ook (letterlijk) wat afstand nemen om onze gezondheid te beschermen en zelfs wat meer bezig te zijn met het “echte” leven.
Geschreven door Marisha, bewerkt door Christienne en Monica en vertaald door Jill en Felix.
Plaatje door Max Pixel
“Wetenschap laat zien dat mobiele telefoonstraling slecht is voor je gezondheid”
Graag linkjes naar de wetenschappelijk deugdelijke onderzoeken waaruit dit zou blijken. Bij mijn weten is er nog nooit een causaal (oorzakelijk) verband aangetoond tussen de radiogolven van mobieltjes, wifi- en ander mobiel radioverkeer en gezondheidsschade bij wettelijke dosis/waardes.
Tot dusverre worden dit soort uitspraken alleen gebezigd in alternatieve, pseudowetenschappelijke blogs e.d. waar doorgaans geen (beta-)wetenschappelijk medisch geschoold personen in werkzaam zijn.
Mobiele radiogolven zijn niet-ioniserend en derhalve weinig anders dan andere onschadelijke elektromagnetische golven, zoals bijv. daglicht. Alleen UV-licht – noodzakelijk voor de aanmaak van bepaalde vitaminen – bevat ioniserende straling die schadelijk kan zijn en daarom moet overdaad aan UV-blootstelling worden vermeden.
Infrarood- en radiogolven doen weinig anders dan verwarmen. Een haardvuur doet dat ook. Teveel warmte (hitte) kan natuurlijk gevolgen hebben, gewenste en ongewenste. Je kunt iets laten aanbranden, of doen smelten..
Een magnetron gebruikt radiogolven om de watermoleculen in voedselwaren te verwarmen. Deze radiogolven zijn niet-ioniserend en dus ook niet ‘radio-actief’ (zoals de straling die vrijkomt bij de processen in een kernreactor dat wél zijn). Een magnetron gebruikt daartoe honderden tot duizend Watts aan energie om voedsel te verwarmen. Je kunt ook andere warmtebronnen gebruiken, zoals een elektrische kookplaat, of een gasfornuis (bakken, braden, koken, stoven, stomen, etc). Duizenden Watts aan (elektrische) energie worden dan ingezet, meestal in de vorm van infraroodgolven.
Een mobieltje en wifi gebruiken slechts een fractie van een Watt tot hooguit enkele Watts aan energie om radiogolven uit te zenden. Niet eens genoeg om een substantie 1 graad op te warmen. Veel succes daarmee iets proberen te garen, te koken of te bakken… Je lichaam kan dergelijke lage warmteverschillen probleemloos opvangen, als je er al iets van merkten zou. Als je buiten in de zon gaat staan, of dichtbij een cv-radiator, krijgt je lichaam of je hoofd een heel veel grotere warmtetoevoer te verwerken. Maar van die warmte krijg je geen kanker van o.i.d. (de UV-straling van de zon daargelaten). je gaat hooguit zweten als je lichaamstemperatuur iets oploopt.
Omdat de productie van spermacellen in de teelballen gevoelig is voor een (te) hoge lichaamstemperatuur, heeft ‘moeder natuur’ deze buiten het mannelijk lichaam geplaatst, in de balzak. Daardoor komt de temperatuur iets lager dan de normale lichaamstemperatuur te liggen en is enigszins regelbaar. In theorie kan een mobieltje dat langdurig aan staat en gedragen wordt in de voorste broekzak, voor een lichte opwarming zorgen. Zoals een warme laptop op schoot, of een warme kruik. Deze opwarming kan een nadelig effect hebben op de vorming van spermacellen. Met ‘gevaarlijke straling’, laat staan met ‘kanker’ heeft dat allemaal niets te maken.
Als de schrijver van dit artikel deugdelijk wetenschappelijk onderzoek (randomised double blinded) heeft dat iets anders bewijst, lees ik dat graag. Zo niet, dan acht ik een rectificatie van dit artikel op zijn plaats. Het past een wetenschappelijk instituut als Donders niet om pseudowetenschappelijke (des)informatie te verspreiden.
Dear Johan, thank you for your thoughtful response. In the blog post, I provide links to the relevant studies, many of which have randomized control groups and are conducted in a double-blind manner. Specifically, I cite the review articles (also called meta-analysis papers) which only take into account reliable studies done in scientifically reliable ways. Meta-analysis articles are usually even more reliable than single studies because they consider the findings of multiple studies and are able to draw bigger conclusions. You can read the meta-analysis papers as well as the single studies they review and get familiar with the specific scientific findings if you follow the links provided in the text. Explaining all the biological mechanisms behind the conclusions is beyond the scope of this short blog post. There are conflicting results and findings on this topic, and the goal here is to outline some conclusions and to suggest some practical steps in case a person is concerned.
In the linked meta study, i read:
“OS and changes in PKC activity might lead to the RF-EMW related infertility observed in numerous studies. Hence, RF-EMW from commercially available cell phones might affect the fertilizing potential of spermatozoa. Therefore, the SAR limit (maximum acceptable exposure limit) should be lowered for cellular phones. However, more studies are necessary to provide definitive evidence against cell phone radiation, which can be provided by in vitro studies combined with computational biomodeling.”
I read “might”. While the article on this site starts with (in Dutch): “is cell phone radiation a problem: yes, according to science”. ‘Might’ does sound less secure than the wording in your article?
That’s exactly right. Scientists often use less strong language such as “might” and “suggests” in order to allow for conflicting results. On this topic, conflicting results abound, so I have updated the blog post to reflect the scientific discussion. The goal is to highlight that scientists have not reached a consensus yet on whether cell phone radiation is safe or not, and people who are concerned can follow the steps outlined in the second part of the blog post.
progesterone 400 mg When born as a cure, progesterone builds core size and is decently securely. Nonetheless, it does as such by invigorating the growth and improvement of milk-delivering cells, an impact that most non-nursing ladies would wish to keep away from. a synapse that helps rest. Glum can commit nervousness and fretfulness, and inconvenience relaxing, including a proclivity to wake often during the evening. A lady’s body quits designing it once she enters menopause.