In Nederland komen de meeste geadopteerde kinderen uit China. Voordat ze geadopteerd werden hoorden deze kinderen dagelijks bijvoorbeeld Mandarijn of Kantonees. Maar wat gebeurt er met deze taal wanneer ze in Nederland zijn? Ik vroeg het aan Wencui Zhou, zij komt zelf uit China en doet in Nederland onderzoek naar taal.
Wat gebeurt er met een taal die je niet meer hoort of spreekt?
In het eerste opzicht lijkt het erop dat je gevoeligheid voor die taal verdwijnt. Chinese tonen en medeklinkers zoals /t?/ worden door kinderen die uit China zijn geadopteerd niet beter herkend dan door kinderen die nooit Chinese klanken hoorden.
Hoe ging dit onderzoek in zijn werk?
We onderzochten dit in 50 kinderen van Chinese afkomst die door een Nederlandse familie geadopteerd werden. Sinds hun adoptie, ongeveer vijf jaar geleden, hoorden ze geen Mandarijn of Kantonees meer. Bovendien werden er ook 50 Nederlandse kinderen gezocht die nooit in China waren. Al deze kinderen speelden het volgende computerspelletje:
Video: In het spelletje zegt een moeder panda een woord voor, waarna twee kleine panda’s het woord nazeggen. Het kind moet dan aanduiden welke panda het woord correct nazegt. Video van Wencui Zhou
Dus als je een taal voor de eerste keer terug hoort, heb je geen voordeel in het herkennen van de taal. Wat gebeurt er dan als je de taal meerdere keren terug hoort?
Dat vroegen we ons ook af, daarom kregen alle kinderen een korte training. Daaruit bleek dat de geadopteerde kinderen sneller beter werden in herkenning van Chinese klanken dan de kinderen die nooit Chinees hoorden. Een eerder onderzoek van mijn collega Jiyoun Choi liet zien dat ook volwassenen die als kind geadopteerd werden, sneller hun moedertaal terug leerden te herkennen. Maar na meer trainingen bereikten ook de niet-geadopteerde deelnemers hetzelfde niveau.
De kinderen hadden dus een voorsprong bij het herleren van de taalgevoeligheid. Hoe gaat het opnieuw spreken van een vergeten moedertaal in zijn werk?
Hiervoor moesten de kinderen zelf de woorden van moeder panda nazeggen. Dit werd dan opgenomen en door 40 mensen in China beoordeeld. Hieruit bleek dat de geadopteerde kinderen van in het begin beter waren in het zelf nazeggen van de woorden. Uit onderzoek in volwassenen blijkt dat de uitspraak altijd verbetert na training, maar dat geadopteerden sneller verbeteren.
En in de hersenen?
Een recent artikel toonde aan dat hoewel de geadopteerden in hun studie niet beter waren in herkenning dan niet-geadopteerden, ze toch andere hersenactiviteit vertoonden. De geadopteerde kinderen vertoonden namelijk dezelfde hersenactiviteit als moedertaalsprekers in een gebied in de linkerhersenhelft die betrokken is bij taal. De niet-geadopteerde deelnemers vertoonden geen hersenactiviteit in die gebieden.
Meer informatie
Onderzoek bij volwassenen die uit Korea afkomstig zijn: Choi, Rediscovering a forgotten language
Moedertaal in het brein (In Engels)
Wencui Zhou is gefascineerd door talen en is onderzoeker aan het Max Planck Instituut in Nijmegen.
Dit blog is geschreven door Winke.
Wat is de bron van dit blog? Over welk onderzoek gaat het precies? Wat is het artikel? Ik zou graag het artikel gebruiken voor een onderzoeksopdracht op een middelbare school.