This post is also available in Engels.
De afgelopen 30 jaar heeft er een explosie plaatsgevonden in het aantal onderzoeken dat hersenstimulatie gebruikt. Het is nu makkelijker voor mensen om zelf ook apparatuur aan te schaffen. Zou dit gereguleerd moeten worden?
Bron afbeelding: Marshall T., et al., 2015, J Neurosci, 35(4): 1638-1647
(Het Donders Instituut zal een Advanced Brain Stimulation ‘Toolkit’ Cursus geven van 10 tot 13 september 2018. Geïnteresseerde onderzoekers worden aangemoedigd deel te nemen.)
Hersenstimulatie in onderzoek en klinische setting
In 1985 toonden onderzoekers uit Sheffield in het Verenigd Koninkrijk aan dat sterke magnetische velden, opgewekt door transcraniële magnetische stimulatie (TMS), elektrische reacties in het brein konden opwekken. Het was een enorme vooruitgang voor zowel onderzoeksgroepen als medische teams aangezien het in tegenstelling tot elektrische stimulatie (met hogere stroom) geen pijn deed.
In 2000 lieten wetenschappers uit Göttingen in Duitsland zien dat het mogelijk was om met lage elektrische stroompjes de ‘prikkelbaarheid’ van het brein omhoog of omlaag te brengen. Dit deden ze met behulp van een techniek genaamd transcraniële direct current stimulatie (TDCS), een techniek die voor de deelnemer geen ongemak veroorzaakt.
De medische wereld en onderzoekers waren enthousiast over zowel TMS als TDCS omdat ze poorten openden naar potentiële behandelingen voor neurologische aandoeningen. Daarnaast waren ze ook een manier om oorzaak-gevolg relaties in het brein af te leiden. Zie voor een voorbeeld deze video uit London die laat zien hoe stimulatie het vermogen om te praten kan veranderen. Vervolgonderzoek en bevindingen in de kliniek laten echter wisselende resultaten zien, aangezien de effecten erg verschillen.
Vooruit gespoeld naar 2018 zien we dat TMS- en TDCS-apparatuur in de handen van mensen thuis terecht kan komen. Er worden nu kritische vragen gesteld over of het wel toegestaan zou moeten zijn mensen met hun eigen hersenactiviteit te laten spelen. Met name omdat wetenschappers er nog niet helemaal over uit zijn waarom de effecten van TMS en TDCS verschillen tussen mensen.
Thuis-toepassingen van niet-invasieve hersenstimulatie
TMS kan nu gebruikt worden om bij iemand thuis migraine te behandelen. Het idee is eenvoudig: als je iemand bent die voor de migraine begint een visuele ‘aura’ ziet, plaats de TMS-apparatuur boven het visuele deel van je brein en stimuleren maar! Gelukkig kan dit apparaat niet aangeschaft worden zonder doktersvoorschrift.
TDCS daarentegen is vrijwel ongereguleerd. Er zit een veiligheidsgrens op de stroomsterkte, maar de toepassing ervan is aan de gebruiker. Onderzoek heeft wat positieve resultaten laten zien waarbij TDCS tijdens een trainingsfase de prestatie op een taak verbeterde. Echter ook hier zijn de resultaten wisselend tussen verschillende mensen. Desondanks heeft de gamer-community TDCS opgemerkt.
Hersenstimulatie gebruiken om prestatie te verbeteren?
Misschien wel het meest dringende aspect is de toepassing binnen sport en competitie (inclusief gaming). Speel je vals als je je brein een boost geeft? Een onderzoek suggereert dat je met TDCS de prikkelbaarheid van het hersengebied dat je been aanstuurt kan verhogen en dat dit ook je uithoudingsvermogen boost. Hierdoor valt TDCS zeker binnen de categorie doping. Het is alleen erg moeilijk om dit te reguleren als men nog niet bewezen heeft dat dit effect consistent is bij verschillende mensen.
Houd een TMS-spoel boven het motor gebied van je brein en je zult spiertrekkingen opwekken – dit is vaak vastgesteld. Voor andere hersengebieden weten we echter nog niet goed hoe ver de stroom reikt en hoe het effect beïnvloed wordt door gezondheid, leeftijd of de bochten en rondingen van iemands brein. Onderzoekers van het Donders Instituut en collega’s werken hard om grip te krijgen op deze onderwerpen, in de hoop de toekomstige toepassingen van hersenstimulatie vorm te geven.
(Het Donders Instituut zal een Advanced Brain Stimulation ‘Toolkit’ Cursus geven van 10 tot 13 september 2018. Geïnteresseerde onderzoekers worden aangemoedigd deel te nemen.)
Geschreven door Dr. Ian Cameron, een senior onderzoeker die cognitie en oogbewegingen bestudeert door middel van TMS en functionele magnetic resonance imaging (fMRI). Aangepast door Marisha Manahova en Monica Wagner, vertaald door Rowena Emaus.