This post is also available in Engels.
Hoe kunnen we kinderen iets leren over het brein? Onze studie liet zien dat kinderen goed reageren op verhaaltjes. Sceptisch? Tijdens #BrainAwarenessWeek kun je zelf onderzoek doen en onze studie repliceren.
De buurt van de hersenen uit het verhaal “Mimi de microglia” door Cogni’Junior
Het publiek en kinderen bereiken: een uitdaging
Het is Brain Awareness Week! Tijdens deze week bezoeken wetenschappers van over de hele wereld het algemene publiek om over het brein en hun bevindingen in het lab te vertellen.
Het is belangrijk voor wetenschappers om niet-wetenschappers over hun werk te vertellen, maar het kan ook een uitdaging zijn. Wanneer wetenschappers een complexe studie proberen uit te leggen moeten er allerlei keuzes gemaakt worden over hoe het simpel te vertellen aan mensen die geen expert zijn zonder belangrijke details (of beperkingen) te vergeten te noemen.
Wanneer we wetenschap aan bijvoorbeeld kinderen willen uitleggen kan er bijvoorbeeld een verhaaltje worden verteld over sterke neuronen (en hun behulpzame vriendelijke schoonmaak-cellen) om ze betrokken en verbonden te maken met deze nieuwe informatie, wat hen helpt om het te onthouden. Maar dit kan ook een beeld creëren van een lichaam vol cellen die eruitzien als kleine mensen, wat natuurlijk schattig is maar niet erg accuraat.
Zijn verhalen alleen maar voor de lol of kunnen ze ook educatief zijn?
Wetenschappers hopen dat door het vertellen van dit soort verhalen, die zich afspelen in en om het brein, informatie ook de jonge lezers zal bereiken. Het is een uitdaging om het aantal verwarrende details tot een minimum te beperken en tegelijkertijd nog steeds een hoop accurate neurowetenschappelijke kennis in deze verhalen te stoppen.
Een voorbeeld van zo’n verhaal is “Mimi de microglia”, een verhaal dat beschikbaar is via de Donders teaching kit. Microglia zijn heel nuttige “hulp” cellen in de hersenen. In dit verhaal gaat Mimi, een van de microglia, op rondreis door het brein. Ze is op zoek naar de “baas” van het brein en probeert boodschappen die van de ene neuron naar de volgende gaan achterstevoren te volgen om zo bij de eerste boodschapper uit te komen, die natuurlijk alleen maar de baas van de hersenen kan zijn, toch? Ik zal het verder niet verklappen, maar lees het verhaal eens (zie hieronder). Behalve dat een grappig verhaaltje is bevat het ook een hoop informatie over de neurobiologie van onze hersenen.
Recentelijk hebben de makers van dit verhaal (een groep neurowetenschappers waar ik onderdeel van ben, de non-profit organisatie Cogni’Junior) geprobeerd te onderzoeken hoeveel kinderen daadwerkelijk oppikken van deze verhalen. Door een klas vol met 8-jarigen voor en na het verhaal te laten tekenen wat ze wisten over het brein konden we onderzoeken hoeveel ze geleerd hadden.
Voorbeelden van wetenschappelijke concepten, getekend door kinderen.
Als je naar de items op de tekeningen kijkt kunnen we zien dat de kinderen vrij veel informatie hebben opgepikt. In plaats van simpele tekeningen van de hersenen als blokjes, zoals ze eerst deden, gebruikten de meeste kinderen nu complexere tekeningen met circuits van neuronen, hersencellen en hun functies.
Hoe bepaalde concepten veranderden en hoevaak ze in de pre-test getekend werden, meteen na het verhaal (post-test) en 4 dagen na het horen van het verhaal (test D+4)
Wat nog interessanter was, hoewel de kinderen direct na het horen van het verhaal neuroglia vaak tekenden als kleine mensjes lieten de resultaten zien dat dit “vermenselijken” van de cellen minder werd over tijd. Ze herinnderden zich echter nog steeds de verschillende typen cellen en de functies, net zo goed als direct na het horen van het verhaal. Dit liet zien dat de kinderen in staat waren om wetenschappelijke kennis uit het verhaal te halen terwijl ze ook inzagen wat de karakters uit het verhaaltje waren: een grappige manier om iets te leren.
Laten we meer wetenschappelijke verhalen vertellen!
Een roep om hulp!
Dit is tot dusver de enige studie die gedaan was, in maar 1 klas! Hoewel het al een interessant verhaal opleverde willen we graag deze resultaten bevestigen door in meerdere klassen te kijken. Dus, we moedigen je aan om het verhaal te gebruiken en de studie te repliceren door:
- Kinderen te vragen om te tekenen wat ze weten over het brein voor en na het horen van het verhaal
- Contact op te nemen met de non-profit organisatie Cogni’Junior (contact@cognijunior.org) en ons de tekeningen te sturen als onderdeel van dit replicatie avontuur!
Geschreven door Roselyne Chauvin, bewerkt door Annelies en Monica en vertaald door Jill.
Lees het verhaal eens:
