This post is also available in Engels.
Je nieuwsgierigheid volgen kost tijd, en soms geld – dus waarom doen we het eigenlijk? Misschien is nieuwsgierigheid wel belonend voor ons brein…
Kom je vaak langs een intrigerend bericht op Facebook of Twitter, en klik je dan meteen door om het hele verhaal te lezen? Of scroll je eindeloos door Instragramfoto’s van vrienden om te zien wat ze in hun vakantie hebben gedaan? Het kost vaak tijd, energie of geld om je nieuwsgierigheid te stillen. En zelfs als het niets oplevert volgen we vaak de aandrang om informatie te vergaren, omdat dat voldoening kan geven. Hoe dat kan, willen we met een nieuw experiment onderzoeken.
In het dagelijks level consumeren we veel informatie om onze nieuwsgierigheid te stillen. Foto van FaceMePLS (CC BY 2.0)
Waarom zijn we nieuwsgierig?
In sommige gevallen zijn we nieuwsgierig omdat dat direct nuttig voor ons is. Als je bijvoorbeeld zit te wachten op een bericht van een vriend, haal je je telefoon waarschijnlijk onmiddellijk uit je zak wanneer je hem voelt trillen. In veel gevallen heeft informatie echter geen direct nut, maar willen we er nog steeds toegang toe hebben – bijvoorbeeld wanneer je benieuwd bent wat er in de volgende aflevering van je favoriete tv-serie zal gebeuren.
Het lijkt er dus op dat informatie op zichzelf belonend voor ons is, ongeacht wat je er vervolgens mee doet. Daarnaast weten we uit onderzoek dat mensen bereid zijn om te betalen voor informatie als dat betekent dat ze de informatie direct kunnen krijgen, in plaats van te moeten wachten. Blijkbaar is informatie erg waardevol voor ons!
Twee soorten nieuwsgierigheid? Een nieuw experiment
Het zou kunnen dat het psychologische systeem van nieuwsgierigheid twee kanten kent: een vorm voor het zoeken naar specifieke, nuttige informatie, en een vorm voor nieuwsgierigheid zonder duidelijk doel. Om dit te onderzoeken gaan we proefpersonen een experiment laten uitvoeren in een MRI-scanner, waarin we hun hersenactiviteit kunnen meten. In dit experiment krijgen onze proefpersonen toegang tot informatie waar ze nieuwsgierig naar zijn. Sommige informatie heeft een specifiek doel in het experiment (de proefpersonen kunnen er geld mee verdienen); voor andere informatie geldt dat niet.
Wanneer onze proefpersonen informatie ontdekken met een specifiek doel, verwachten we dat gebieden in de prefrontale hersenschors actief worden. Deze gebieden staan bekend om het sturen van doelmatig gedrag. Wanneer proefpersonen informatie ontdekken zonder duidelijk nut verwachten we juist activiteit in het striatum, een gebied dat de belonende waarde van stimuli verwerkt.
Nieuwsgierigheid en informatieconsumptie komen veel voor in ons leven, ook al kosten ze tijd en geld. Als het stillen van nieuwsgierigheid gepaard gaat met activiteit in het striatum, zou dat kunnen verklaren waarom we vaak informatie zoeken zonder duidelijk doel.
Worden we gedreven tot het zoeken van informatie omdat informatie zelf belonend is? We kunnen niet wachten om het te ontdekken!
Deze blog is geschreven door Patricia Romero Verdugo. Patricia is een masterstudent aan het Donders Instituut. Ze wil graag promotie-onderzoek doen naar nieuwsgierigheid en informatieconsumptie.
Redactie: Marisha. Vertaling: Jeroen.
