This post is also available in Engels.
Hallo!
Mijn naam is Wieger, ik ben promovendus in het Predictive Brain Lab bij het Donders Centre for Cognitive Neuroimaging. In het algemeen is mijn onderzoek gericht op het uitvogelen van hoe het brein predicties gebruikt om perceptuele informatie uit onze complexe omgeving efficiënt te verwerken.
De wereld heeft een onbeperkte hoeveelheid zintuigelijke informatie te bieden, maar ons brein kan slechts een beperkte hoeveelheid verwerken. Al lijkt de wereld in tijden van talloze globale verandering haast flexibel van aard, heeft ze nimmer moeite gedaan zich wat makkelijker waarneembaar te maken. Het was dus aan ons brein om te adapteren, om een manier te vinden waarop onze zintuigen niet continu overbelast zouden raken door onbelangrijke informatie, zodat overleven beter te doen is. De best werkende truc bleek om te voorspellen.
Ondanks dat we beperkt zijn in hoeveel informatie we kunnen verwerken, kan ons brein bijzonder goed bruikbare patronen vinden in weinig informatie. Met dit soort patronen bouwen we een soort model representatie van de wereld om ons heen. Aan de hand van deze modellen kunnen we dan de beperkt binnenkomende informatie aanvullen met voorspellingen over dat wat er ontbreekt, en een idee krijgen van wat handige informatie is om uit de wereld te plukken. Zulke extrapolaties van patronen die door onze wereldmodellen zijn vastgelegd, noemen we predicties.
Omdat ons brein geëvolueerd is zo efficient mogelijk informatie uit de echte wereld te verwerken, is het mijn doel om predicties te onderzoeken in situaties die meer overeenkomen met de buitenwereld dan de klassieke laboratoriumsetting. Daarvoor gebruik ik bijvoorbeeld artificiële neurale netwerken als modellen van het voorspellende brein om te onderzoeken hoe neurale activiteit zich verhoudt tot de inherente voorspelbaarheid van stukjes visuele input. Verder doe ik onderzoek naar voorspellingen die volgen aan hele algemene structuur in de wereld, zoals natuurkundige principes, waar we van jongs af aan dagelijks aan worden blootgesteld.
Als ik niet in hersenpannen kijk met behulp van groot uitgevallen magneten, ben ik waarschijnlijk aan het slapen, piano aan het spelen, puzzelen, cd’s aan het verzamelen, lezen, of aan het rondfietsen in Amsterdam, waar ik woon.