This post is also available in Engels.
Dating apps geven een overvloed aan potentiële dates. Met één simpele swipe kun je iemand aan de haak slaan. Hoe beïnvloedt dit de keuze voor een partner?
It’s a match! Foto: Pexels?
Op een dating app krijg je een paar foto’s en de leeftijd van iemand te zien. Heel misschien staat daar nog een gelikte introductie bij. Op basis van deze beperkte informatie bepaal je of je een ‘match’ hebt. En als je dan besluit om offline samen een kopje koffie te gaan drinken kun je op elk gewenst moment weer terugkeren naar de onlinewereld met een ontelbaar aantal singles binnen handbereik.
Al die opties binnen handbereik kunnen voor heel wat keuzestress zorgen als we op zoek zijn naar een partner. Uit onderzoek van onder andere de TU Delft blijkt namelijk dat we zo min mogelijk spijt willen hebben van onze partnerkeuze. Om spijt zoveel mogelijk te voorkomen maken we onze keuze door een potentiële match te vergelijken met de concurrentie. Op deze manier proberen we iemand te vinden die op eigenschappen die voor ons van belang zijn niet slechter presteert dan de rest. Want als iemand minder leuk is dan de concurrentie dan hebben we spijt van onze keuze.
Hoe meer keuze we hebben, hoe sneller we gevoelens van spijt ervaren. Als je date bijvoorbeeld een beetje suffe humor heeft dan vind je dit vooral jammer als je weet dat er volop keuze is uit mensen met betere humor. Amerikaanse wetenschappers hebben dit mooi onderstreept in hun onderzoek. Zij lieten mensen een partner kiezen uit een set van 6 of 24 potentiële partners. Daarnaast hadden een aantal mensen de mogelijkheid om hun keuze bij te stellen, terwijl anderen deze mogelijkheid niet hadden. Het bleek dat mensen die uit de grotere set van 24 konden kiezen minder tevreden waren met de gekozen partner. Deze ontevredenheid was nog groter wanneer de keuze kon worden bijgesteld.
We willen spijt dus zoveel mogelijk voorkomen terwijl online dating met zijn zee van keuze dit lastig maakt. Daarom gaan we op een andere manier selecteren. We filteren bijvoorbeeld iedereen uit zonder baard of met kort haar of met een laag opleidingsniveau. Dating apps zijn hier al slim op aan het inspelen. Zo is er bijvoorbeeld een dating app speciaal voor mannen met baard en vrouwen die van baarden houden. Ook miljonairs, boeren, zeelieden, mensen met tatoeages, hondenliefhebbers en zelfs (ex)gevangen kunnen op een eigen platform naar een passende date zoeken. Daarnaast zijn er tal van apps en websites waar hoogopgeleiden hun slimme match kunnen vinden.
Allemaal leuk en aardig, maar onderzoekers zien in deze selectieve matchmaking een mogelijk probleem. Het kan namelijk leiden tot assortative mating: Een vorm van seksuele selectie waarbij mensen meer geneigd zijn om een relatie te beginnen (en mogelijk ook kinderen te krijgen) met iemand met dezelfde eigenschappen. De onderzoekers zien het probleem uiteraard niet in de dating app voor baarden, maar wel bijvoorbeeld in de trend dat hoogopgeleiden aan elkaar gematcht worden. Dit zou ertoe kunnen leiden dat we steeds meer in onze ‘eigen’ groep blijven die steeds eentoniger wordt. Dus wie weet is het niet een verkeerd idee om eens offline rond te kijken naar een potentiële date, met of zonder dat HBO/WO diploma, met of zonder baard.
Meer weten?
In dit toegankelijke college van de Universiteit van Nederland hoor je meer over hoe je bepaalt met wie je wel of niet zult gaan daten.
In ons eerdere blog kun je erachter komen wat de redenen zijn om een dating app te gebruiken.
Dit blog is geschreven door Angelique.
Bewerkt door Mahur & Jill.
