Donders Wonders Blog

De relatie tussen geweld en het spelen van gewelddadige videogames is nog grotendeels onduidelijk

Geweld en videogames: waarom onderzoekers het maar niet eens lijken te worden

De relatie tussen gewelddadige videogames en agressie is al jaren, zo niet decennia, onderwerp van verhitte discussie. Wetenschappelijke onderzoeken laten echter vaak wisselende resultaten zien. Waarom zijn zij het oneens?

This post is also available in Engels.

“We moeten de verheerlijking van geweld in onze maatschappij stoppen. Dit geldt ook voor de gruwelijke en akelige videogames die nu overal beschikbaar zijn” [1]

Donald Trump

Dit is (vrij vertaald) wat de Amerikaanse President Donald Trump zei in zijn persconferentie, zo’n 24 uur na de massabeschietingen in El Paso (Texas) en Dayton (Ohio) op 3 en 4 augustus 2019. Dit is slechts één van de vele voorbeelden waarin gewelddadige videogames in verband worden gebracht met gewelddadig gedrag in de maatschappij. In de wetenschap wordt er dan ook veelvuldig onderzoek gedaan naar deze relatie, maar opvallend genoeg lijkt er maar geen overeenstemming te ontstaan. Zo zijn er studies die wel een algemeen verband vinden, maar ook net zoveel onderzoeken die geen relatie vaststellen. Waarom zijn wetenschappers het oneens?

Wat is gewelddadig?

Een reden is dat de begrippen die we hier onderzoeken erg vaag zijn. Want wanneer is een videogame gewelddadig? Is geweld in een game met een cartoon-achtige stijl (bijv. World of Warcraft) hetzelfde als in een realistischere game (bijv. Call of Duty)? Waarschijnlijk niet, dus je zal hier onderscheid in moeten maken. Zo heeft een onderzoek (dat overigens geen verband vond) onderscheid gemaakt tussen geweldloze, gewelddadige en ultra-gewelddadige games. Op deze manier weet je beter of verschillen die je meet gerelateerd zijn aan de hoeveelheid geweld op zich, het realisme ervan, of überhaupt het feit dat een spel wordt gespeeld. Echter doen lang niet alle onderzoeken dit.

Agressie

Een tweede lastig punt is het gedrag dat we meten. Er zijn veel verschillende vormen van agressie en geweld. Zo kan je kijken naar fysieke agressie, verbale agressie, agressieve associaties, asociaal gedrag in een samenwerkingssituatie, etc. Het feit dat veel onderzoeken verschillende uitkomstmaten gebruiken maakt de interpretatie van de resultaten een stuk lastiger. Mogelijk is er bijvoorbeeld wel een relatie met fysieke agressie maar juist niet met asociaal gedrag, waardoor er geen eenduidige conclusie valt te trekken. Daarbij kan je je afvragen of al deze verschillende maten wel iets zeggen over gedrag buiten het lab.

Conclusies trekken

Als laatste hangen de conclusies die je kan trekken af van het soort onderzoek dat je doet: observationeel of experimenteel.

In het soort observationele studies dat hier vaak gedaan wordt vragen de onderzoekers mensen een keer of vaker langs te komen voor metingen in het lab. Tussen de metingen zit dan een langere periode, bijvoorbeeld een jaar, waardoor onderzoekers kunnen kijken wat de lange-termijnrelatie is tussen agressie het spelen van gewelddadige videogames. Het nadeel van deze methode is dat er geen conclusies kunnen worden getrokken over oorzaak en gevolg omdat het correlationeel onderzoek betreft (lees hier over het verschil tussen correlatie en causaliteit). Een toename in gewelddadigheid en het spelen van videogames kan in dit geval namelijk ook door iets buiten het onderzoek worden veroorzaakt (bijv. ruzie op school), of de relatie kan zelfs andersom zijn (meer geweld leidt tot frequenter spelen van videogames). Dat valt simpelweg niet te bepalen.

In experimentele studies proberen onderzoekers een specifiek aspect te beïnvloeden terwijl ze zoveel mogelijk andere factoren constant houden. Ze verdelen mensen bijvoorbeeld in groepen die voor het onderzoek games gaan spelen met verschillende gradaties van geweld. Vervolgens vergelijken ze de agressiviteit van de verschillende groepen met elkaar. Het voordeel van dit soort studies is dat er een duidelijker beeld is van oorzaak en gevolg (het spelen van gewelddadige videogames is immers onder volledige controle), alleen het nadeel is dat zo’n onderzoek vaak op een enkele dag plaatsvindt. Het is dan onduidelijk of de bevindingen wel representatief zijn voor de lange termijn (lees ook hier hoe wetenschappers hun bevindingen extrapoleren).

Al met al is het onderzoeken van het effect van gewelddadige games op agressie dus lastiger dan gedacht. Tel daarbij op dat factoren als geslacht, opleidingsniveau en cultuur de relatie tussen geweld en videogames ook beïnvloeden en dan is het ineens niet zo gek dat we vaak tegenstrijdige resultaten vinden. Het valt momenteel dus niet uit te sluiten dat er een relatie is tussen agressie en geweld in videogames, maar het lijkt er in ieder geval op dat het van veel verschillende factoren afhangt.

Originele taal: Nederlands

Credit
Auteur: Felix Klaassen
Buddy: Angelique Tinga
Editor: Floortje Bouwkamp
Vertaler: Jill Naaijen
Editor vertaling: Christienne Gonzales Damatac
Uitgelichte afbeelding verkregen van Soumil Kumar via Pexels

[1] Origineel citaat:
“We must stop the glorification of violence in our society. This includes the gruesome and grisly video games that are now commonplace”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Categories